1975 – 1985 Powstanie zespołu i pierwsze 10lecie działalności

Z inicjatywy mieszkańców Kębłowa w dniu 15 stycznia 1973 rozpoczął swoją działalność Dom Kultury w Kębłowie a za swoją siedzibę obrał budynek byłej Gromadzkiej Rady Narodowej. Kierownikiem Domu Kultury została Janina Kotlarska, dotychczasowa wiceprzewodnicząca Koła Gospodyń Wiejskich. W Domu Kultury od razu wyznaczono Społeczną Radę Klubu, zaadaptowano pomieszczenia dla zespołu wokalno - instrumentalnego „Błękitni” oraz klubokawiarni „Ruch”. Już 7 lipca tego samego roku zaczęto rozbudowę pomieszczeń Domu Kultury i siłami własnych rąk mieszkańców Kębłowa powstawała sala widowiskowa. Wszystkie te starania miały przybliżać mieszkańców do celu, jakim było utworzenie jakiegoś ruchu, zespołu, sposobu na realizację twórczą, a dowodzi tego nawet wpis w kronice Domu Kultury w Kębłowie „Jednym z najważniejszych wydarzeń w życiu Domu Kultury w Kębłowie było utworzenie zespołu pieśni i tańca” (Kronika Domu Kultury w Kębłowie, H. Dąbrowski (red.).

Jesienią 1975 ówczesna kierowniczka Domu Kultury pani Janina Kotlarska zaproponowała utworzenie zespołu folklorystycznego. Wspólnie z dyrektorem Domu Kultury we Wolsztynie Janem Górskim stwierdzili, że kultura ludowa jest bliższa społeczności wiejskiej i istnieją większe szanse na przekonanie ludzi do takiej formy aktywności. Janina Kotlarska „(…) wsiadła na rower i objechała wszystkie domy w Kębłowie, proponując, by ludzie przyszli i zdecydowali się założyć zespół. Jaki to będzie zespół jeszcze nie wiadomo, ale ważne było żeby przyszli, porozmawiali, aby zechcieli tę wieś rozruszać” (H. Siecińska, Rozśpiewane Kębłowo, Życie Nadobrza nr 6, czerwiec 1977.).

Wkrótce potem było już wiadomo, że w Kębłowie powstaje zespół pieśni i tańca. Zapisać się mógł prawie każdy. Na pierwsze zebranie przyszło sporo ludzi, a niektórzy nawet z całymi rodzinami. „(…) Edmund Pukacki przyszedł z żoną i córką. Ziomków przyszło kilku: Pelagia, Zygmunt, Piotr, Maria, a nawet dziadek Ludwik, Urszula Wieczorek przyszła z mężem Janem. I wszyscy oni już zostali” (H. Siecińska, Rozśpiewane Kębłowo, Życie Nadobrza nr 6, czerwiec 1977, wypowiedź Janiny Kotlarskiej). Prawie w całości przybyli również członkowie dawnego szkolnego zespołu chóralnego. To z nich miał się rekrutować powstający chór.

Przybyli również członkowie kapeli wiejskiej. I tak 14 listopada 1975 roku odbyły się pierwsze zajęcia. Instruktorem chóru została pani Maria Jankiewicz, a instruktorem tańca Henryk Dąbrowski. Terminy prób ustalono na poniedziałki i piątki. Wszyscy z ogromnym zapałem przystąpili do pracy. Tu wielu z nich po raz pierwszy dowiedziało się o muzyce Chopina, Mozarta, Moniuszki, ćwiczyło dykcję i poprawny akcent. Uczyło się co to frazowanie czy harmonia. Również od pierwszych prób czynione były również starania o pozyskanie strojów dla zespołu.

Pierwszy występ miał miejsce 30 maja 1976 roku w Domu Kultury w Wolsztynie z okazji wojewódzkiej inauguracji święta Kultury, Oświaty, Książki i Prasy. Występ był poprzedzony udziałem w korowodzie, który przeszedł ulicami Wolsztyna. Mieszkańcy naszej gminy po raz pierwszy mieli okazję zobaczyć zespół z Kębłowa. Pierwszy występ w rodzinnej wsi miał miejsce 29 sierpnia 1976 roku z okazji Gminnych Dożynek oraz uroczystego otwarcia sali widowiskowej. Wydarzenia te do dnia dzisiejszego pozostają w pamięci ówczesnych członków zespołu, ale i wszystkich mieszkańców Kębłowa. W tym samym roku miał miejsce pierwszy koncert poza granicami gminy Wolsztyn. 5 września zespół wziął udział w obchodach Wojewódzkich Dożynek w Szprotawie. „Zespół Pieśni i Tańca "Kębłowo" spotkało wielkie wyróżnienie. Zespół nie działa jeszcze cały rok a juz został zaproszony na koncert z okazji Wojewódzkich Dożynek do Szprotawy. Koncert udał się ku zadowoleniu publiczności i członków zespołu” (Kronika Domu Kultury w Kębłowie, H. Dąbrowski (red.) W pierwszym roku działalności Zespół Pieśni i Tańca „Kębłowo” dał 6 koncertów.

Już w drugim roku działalności zespół jedzie do Płocka na XI Ogólnopolski Festiwal Folkloru i Sztuki Ludowej gdzie zdobywa II nagrodę za obrzęd „Siwki Wielkanocne”. „Z wielką termą ale i dużym zadowoleniem pojechaliśmy w czterodniową podróż. Była to wyprawa udana, choć nie obyła się bez kłopotów i przygód. Podczas programu finałowego potoki deszczu przerwały nam koncert. W drodze powrotnej awaria autokaru. Za jej usunięcie zapłaciliśmy dodatkowym koncertem o godzinie 2 w nocy w bazie PKS w Gostyninie” (Kronika Domu Kultury w Kębłowie, H. Dąbrowski (red.). W 1977 roku zespół koncertuje ośmiokrotnie.

Trzeci rok działalności to zaproszenie na Winobranie do Zielonej Góry, na którym w następnych latach wielokrotnie koncertowali. Wiązanki lubuskie i wielkopolskie podobały się publiczności. Zespół niedługo pojawia się ponownie w Zielonej Górze na Międzynarodowym Festiwalu Folklorystycznym. Na tym wyjeździe nawiązano kontakt z Zespołem Folklorystycznym z Kraleva w Jugosławii. Zespół rozwijał się dynamicznie i dlatego zadbano o jego ciągłość pokoleniową. Tak więc w 1978 roku powstał dziecięcy zespół „Małe Kębłowo”, którego instruktorem był również Henryk Dąbrowski. Zespół był też na pierwszej wycieczce turystycznej w Warszawie w dniach 15 - 17 września 1978. „(…) Co prawda nie z koncertem, lecz na wycieczce turystyczno - krajoznawczej za wypracowane przez zespół fundusze. Być może następnym razem będziemy tańczyli i śpiewali dla mieszkańców Warszawy” (Kronika Domu Kultury w Kębłowie, H. Dąbrowski (red.). W ten sposób zapoczątkowano dodatkową funkcję zespołu, rozwój krajoznawczości wśród jego członków.

W 1979 roku zespół daje 14 koncertów w tym pierwszy poza granicami kraju z okazji 700-lecia miasta Senftenberg w NRD. Było to wówczas wielkie wyróżnienie dla zespołu z małej wielkopolskiej wsi. W imprezie „Wiosna nad Nysą”, która odbyła się w Gubinie, wspólnie z pozostałymi zespołami Domu Kultury w Wolsztynie zdobyli „Puchar Przyjaźni”. W październiku wyjeżdża na czterodniową wycieczkę na południe Polski.

Dla twórców zawsze najważniejsze było kultywowanie tradycji ludowych oraz zdynamizowanie życia kulturalnego wsi a nawet gminy. Od początku swojej działalności zespół organizował wiele imprez cyklicznych. Kultywując tradycje ludowe organizował jasełka - kolędników, którzy odwiedzają mieszkańców w okresie świąt Bożego Narodzenia. Obowiązkowymi postaciami tej grupy są: gwiazda, turoń, diabeł i anioł. W drugi dzień świąt wielkanocnych ulicami Kębłowa przechodziły „siwki”. Do tradycji należy też topienie marzanny i przemarsz z wiosennym gaikiem. Rokrocznie organizowany był „Dzień Kobiet”, wieczorek rocznicowy.

Następne 5-cio lecie zespołu to w sumie 85 koncertów w tym 3 poza granicami kraju oraz udział w Centralnych Młodzieżowych Dożynkach w Babimoście. Co roku wyjeżdżają także w różne miejsca naszego kraju: Trójmiasto i Malbork, Góry Świętokrzyskie, Pomorze Koszalin - Kołobrzeg - Słupsk - Ustka - Lębork - Łeba, Kotlina Kłodzka. „(…) Wszędzie było wspaniałe ale tu na „wędrujących” piaskach Łeby najpiękniej. Czuliśmy się jak na piaskach Sahary” (Kronika Domu Kultury w Kębłowie, H. Dąbrowski (red.). Jubileusz 10-lecia odbywa się wyjątkowo hucznie. Sala Domu Kultury „pękała w szwach” podczas koncertu rocznicowego.

Opracowała: Anna Kotlarska